Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΜ.Σ.Ι.Ε.

ΠΡΟΣ: Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Σεβασμιώτατους Μητροπολίτες, Σεβαστούς Πατέρες, Αξιότιμους Προέδρους και Δ.Σ. Συνδέσμων και Ιεροψάλτες της χώρας.

Όπως γνωρίζετε από την 26-6-10 η ΟΜΣΙΕ έχει νέο ΔΣ, με οράματα, υψηλούς στόχους και όρεξη για δουλειά.

Η νέα διοίκηση του ανωτάτου οργάνου των Ψαλτών, έχει αναλάβει το βαρύ φορτίο να αναστήσει από την νεκρική αδράνεια τα συλλογικά όργανα και να οδηγήσει τον μουσικό μας πολιτισμό προς το μέλλον, ανοίγοντας νέους ορίζοντες, λαμβάνοντας υπ΄ όψη την σκληρή πραγματικότητα.

Είναι σε όλους μας αντιληπτό ότι η κοινωνία συνεχώς και σταθερά απομακρύνεται από τις όποιες αξίες προτείνει ο χώρος της Εκκλησίας και η Μουσική μας.

Ενδεικτικά μπορούσε να αναφέρει κανείς προς επίρρωση αυτού, την συμμετοχή των νέων στον Εκκλησιασμό, στον Θρησκευτικό γάμο, στην απόδοση σεβασμού στον Ιερέα και στους Ψάλτες και στη Βυζαντινή Μουσική και άλλα πολλά δείγματα.

Συνεπώς πιστεύω ότι, δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους παρατηρητές η σταδιακή μείωση του Εκκλησιασμού, η γήρανση του Εκκλησιάσματος, η σχεδόν εξάλειψη του μαθητικού Εκκλησιασμού, η σχεδόν εξίσωση των θρησκευτικών και πολιτικών γάμων σε μία μόλις δεκαετία, ο ανύπαρκτος σεβασμός των νέων προς το Ιερέα κ.α.

Αξίζει να αναφερθούν τρία από τα πάμπολλα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.

Είναι αλήθεια ότι το 2000 είχαμε 55000 περίπου θρησκευτικούς γάμους και 5000 πολιτικούς, ενώ το 2009 έγιναν 34000 γάμοι στην Εκκλησία και 26000 στο Δημαρχείο.

Επιπροσθέτως μόλις 50 χρόνια πριν περνούσε ο Παππάς από τον καφενέ και όλοι οι θαμώνες όρθιοι τον χαιρετούσαν, ενώ σήμερα περνά ο Μητροπολίτης από τα Καφέ και ουδείς δίνει σημασία.

Όπως επίσης τότε ο Ψάλτης αποτελούσε σημαντικό παράγοντα της κοινωνίας, ενώ σήμερα η ψαλτική αποτελεί αντικείμενο καλλιτεχνικής σάτιρας, στις δε συναυλιακού τύπου παρουσιάσεις ικανότατων Ψαλτών ουδόλως ανταποκρίνεται το κοινό.

Βραχύς ο βίος η δε τέχνη μακρά. Από τον βραχύ μας όμως βίο θα πρέπει να παρατηρούμε, να μελετούμε και να αξιολογούμε με επιστημονική σοβαρότητα τις τάσεις των σχέσεων μεταξύ των ομάδων, των ιδεών και την εξέλιξη του τρόπου επικοινωνίας των ανθρώπων και ιδιαίτερα των νέων γενιών και αναλόγως να ενεργούμε.

Αυτό δεν συνεπάγεται την αλλαγή των αξιών που η Ορθοδοξία μας και η Μουσική μας πρεσβεύει, αλλά επιβάλλει εγρήγορση, προβληματισμό, αναζήτηση, μελέτη και δράση.

Για την Μουσική μας ο πρόεδρος με το ΔΣ της ΟΜΣΙΕ, όπως και οι πρόεδροι και τα ΔΣ όλων των Συνδέσμων, επιβάλλεται να έχουν οραματική έμπνευση και άποψη και προτάσεις και δράση, έτσι ώστε με οργανωμένο σχέδιο, καλό προγραμματισμό και σταδιοποίηση των ενεργειών, να αποβληθεί η μίζερη εσωστρέφεια από το ικανότατο σώμα των Ιεροψαλτών και να αποκατασταθεί η αξία του Μουσικού μας πλούτου στη συνείδηση του κοινού.

Ο βασικότερος στόχος είναι η αναβάθμιση της θέσης του Ψάλτου ως μέλος της πνευματικής λειτουργικής δράσης και την ανάδειξή του σε γέφυρα επικοινωνίας της εκκλησιαστικής ζωής και της σημερινής κοινωνίας, μέσα από την ευρύτερη καλλιέργεια της μουσικής τέχνης.

Να αποτελέσει τουτέστιν ο ψάλτης και η μουσική του, ουσιαστικό μοχλό δράσης, διάδρασης και προέκταση της φωνής του κληρικού, ώστε να επιτευχθεί η μεταφορά του θείου λόγου με βιωματικό, κραδασμικό τρόπο και όχι με απλή διεκπεραιωτική εκπομπή, στο σημερινό άνθρωπο του Fast, του Light, του life style και του easy living.

Ορισμένα από τα στάδια και προϋποθέσεις της υλοποίησης του οράματος αυτού είναι:

  1. Αναβάθμιση - επέκταση της εκπαίδευσης της Β.Μ (ήδη μελετάμε σχετική πρόταση).
  2. Ανάδειξη του ψάλτη σε μουσικό της ενορίας με τη οργάνωση μουσικών συνόλων.
  3. Αναβάθμισή του στη καλλιτεχνική κοινότητα μέσα από ελκυστικές δράσεις.
  4. Ανάδειξή του σε βασικό λειτουργό του πολιτισμικού μας συστήματος.
  5. Συμμετοχή του και ομολογία Θεού σε ποικίλες μουσικές κοινωνικές δράσεις.
  6. Ερευνητική απόδειξη της επίδρασης της Μουσικής μας στον ανθρώπινο οργανισμό.
  7. Αιτιολόγηση της σημαντικότητας της μουσικής μας, ως ζωντανή τέχνη επικοινωνίας.
  8. Τονισμός στην Ελληνική και Διεθνή Μουσική κοινότητα της αξίας της ΒΜ.
  9. Συνεργασία με φορείς της παραδοσιακής μουσικής για κοινή δράση.
  10. Ένταξη της εκπαίδευσης Β.Μ και παραδοσιακής στα προγράμματα ΕΣΠΑ
  11. Ένταξη της δράσης μας στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Culture 2007-2013
  12. Οργάνωση συνεχούς μετεκπαίδευσης των Ψαλτών δια των συνδέσμων μας.
  13. Οργάνωση από την ΟΜΣΙΕ της ΟΧΕΜ (Ορχήστρα-Χορωδία Ελληνικής Μουσικής)
  14. Οργάνωση από τους Μητροπολιτικούς συνδέσμους αντίστοιχων συνόλων.
  15. Συνδιοργάνωση ΟΜΣΙΕ και Συλλόγων μεγάλων και ποιοτικών εκδηλώσεων.
  16. Ηλεκτρονική καταγραφή του Ψαλτικού δυναμικού Πανελλαδικώς και διεθνώς.
  17. Επεξεργασία προϋποθέσεων για εξαγωγή του Μουσικού μας πολιτισμού.
  18. Ανάληψη πρωτοβουλίας για την δημιουργία (επί τέλους στη χώρα μας) Μουσικής Ακαδημίας.

Είναι ευνόητο ότι η υλοποίηση τόσο μεγαλόπνοων και φιλόδοξων δράσεων, που είναι και στόχοι κάθε Συνδέσμου και συνεπώς κάθε Ιεροψάλτου, απαιτεί εξαιρετικά καλή υποδομή τόσο της ΟΜΣΙΕ όσο και των συνδέσμων ανά την επικράτεια, για την οποία απαιτούνται πόροι οργάνωσης και συντήρησης.

Όπως είναι λογικό η εξασφάλιση των βασικών πόρων, πρέπει να έχει σταθερό και μόνιμο χαρακτήρα και ως εκ τούτου πρέπει να αναζητηθούν μέσα από το σώμα των Ιεροψαλτών (δίνοντας πρώτοι εμείς το παράδειγμα) και τον οργανισμό της Εκκλησίας.

Οι βασικοί και μόνιμοι αυτοί πόροι θα δημιουργήσουν την υποδομή για την συνεχή άντληση επιπρόσθετων παροχών από την ένταξή μας σε διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα (ΕΣΠΑ, CALCIUR 2007-2013, 3εθνή & 5εθνή πολιτιστικά προγράμματα κ.λπ.), από τα οποία θα προκύψουν τεράστια και ποικίλα οφέλη.

Η μουσική μας αποτελεί για την Ευρωπαϊκή κοινότητα ιδιαίτερης αξίας μουσικό πολιτισμό και με την κατάλληλη υλικοτεχνική οργάνωση, μπορούμε να ενταχθούμε ως ΟΜΣΙΕ σε consortium πολυεθνικά Ευρωπαϊκά έτσι ώστε διάφορες οργανωμένες, καλλιτεχνικές, εκπαιδευτικές και λοιπές προτάσεις μας, να έχουν την υποστήριξη και άλλων χωρών και ως εκ τούτου μεγαλύτερη πιθανότητα έγκρισης.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η χώρα μας αδυνατεί να απορροφήσει πόρους από την Κοινότητα λόγω αδυναμίας κατάρτισης των κατάλληλων προτάσεων και λόγω δυσκολίας υλοποίησης και λόγω αδυναμίας κάλυψης της Εθνικής συμμετοχής. Για τους λόγους αυτούς βρισκόμαστε στην ουρά της λίστας της εκατοστιαίας απορρόφησης μεταξύ των χωρών της Κοινότητας.

Σε πολλούς από τους συναδέλφους ίσως φαντάζουν τα παραπάνω ουτοπία και όνειρο απατηλό.

Για την άρση των όποιων αμφιβολιών και να τονισθεί το εφικτό, οφείλω να σας θυμίσω ότι την περίοδο του 1992 – 1994, ως μέλλος του τότε ΔΣ, είχα υποβάλλει παρά την ανύπαρκτη υποδομή, 13 ευρωπαϊκά προγράμματα εκπαίδευσης Β.Μ για ισάριθμους νομούς της χώρας, από τα οποία ενεκρίθη αυτό του Νομού Λαρίσης που υλοποιήθηκε στη Λάρισα από τον τοπικό Σύνδεσμο.

Ο καθένας μπορεί να φαντασθεί, τα οφέλη για τον κλάδο μας, την Εκκλησία και τον τόπο, αν είχαμε την ζητούμενη οργάνωση και την υποστήριξη άλλων Ευρωπαϊκών οργανισμών για την υλοποίηση πανελλαδικώς τέτοιων προγραμμάτων συνεχώς μέχρι σήμερα.

Μακαριώτατε

Σεβασμιώτατοι

Αγαπητοί Συνάδελφοι.

Όπως καταλαβαίνετε η επίτευξη των ανωτέρω δημιουργούν το εφαλτήριο για την ανάδειξη του μεγάλου μας μουσικού πλούτου και τον φορέα αυτού, τους Ιεροψάλτες ,σε βασικό μοχλό της πολιτιστικής δράσης στην Ελλάδα και όχι μόνο.

Το Δ.Σ. της ΟΜΣΙΕ κλιμακώνοντας τις ενέργειες για την υλοποίηση του μεγαλεπήβολου αυτού στόχου, επεξεργάζεται εισήγηση προς την Ιερά Σύνοδο, από την οποία ευελπιστούμε ανταπόκριση.

Στην εισήγηση αυτή διακρίνεται και τονίζεται ο εγγενής πόθος και η ομόθυμη σύνταξη του Ιεροψαλτικού κόσμου να συμμετάσχει πρώτος στην υλοποίηση των ως άνω στόχων, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό τη βαθειά του πίστη, ότι μπορούμε, επιτέλους, να απαγκιστρωθούμε από τη γηρασμένη στασιμότητα, στην οποία ασφυκτιούμε, αναβιβάζοντας έτσι την αξία μας, το ρόλο μας και το χώρο μας.

Εννοείται, ότι με την ενέργειά μας αυτή, ζητούμε και δεσμεύουμε ηθικά την Προϊσταμένη μας Αρχή, την Εκκλησία της Ελλάδος, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθεί με την ισοδύναμη συμμετοχή της στη οραματικό Νέο Ξεκίνημα της ΟΜΣΙΕ προς ουσιαστική ωφέλεια του ανθρώπου και Δόξαν του Τριαδικού Θεού.